У інтэрв'ю Наталья Дуліна, былая палітзняволеная, дзяліцца сваім вопытам ўзаемадзеяння з псіхолагамі ў калоніі. Яна заяўляе, што штомоўныя размовы носілі фармальны характар і не садзейнічалі глыбокаму абмеркаванню, бо пытанні былі аднаслівнымі. Дуліна таксама ўзгадвае пра псіхалагічныя весткі, якія выходзяць раз на месяц, і апісвае пакой псіхалагічнай разгрузкі, дзе зняволеныя могуць слухаць класічную музыку. У інтэрв'ю закранаюцца тэмы медыцынскай таямніцы ў калоніі і парадку выдачы лістоў з дрэннымі навінамі зняволеным. Дуліна ўзнімае пытанні аб тым, як арганізавана псіхалагічная служба і як рэагуюць на нязгоду зняволеных.