Алена Жаркевіч, беларуская валанцёрка, адправіла свайго сына ў бяспечную Польшчу, а сама засталася ў Кіеве, каб дапамагаць Украіне пасля пачатку поўнамаштабнага ўварвання. Яна стала назіральніцаю падчас прэзідэнцкіх выбараў у 2020 годзе, аднак пасля затрыманняў вымушана была з'ехаць з Беларусі. У Кіеве Алена спачатку сутыкнулася з цяжкасцямі ў пошуку жытла, але з часам пачала дапамагаць іншым уцекачам. Падчас вайны яна таксама пачала пераганяць аўтамабілі для фронту. У рэпартажы разглядаецца, як беларусы могуць быць успрыняты ўкраінцамі: як агрэсары ці як саюзнікі, а таксама пытанні прымірэння паміж беларусамі з розных лагераў.