Словы Васіля Храмцова Музыка Алена Колькі сцяжын пратапталі мы з табой, Колькі дарог засталося за спіной... Шчасце сваё я шукаў у чужыне. Ты быў сябром і падтрымліваў мяне. Што ж, заспявай, і не трэба сумных слоў! Колькі - не злічыць - я аб Радзіме бачыў сноў. Вецер, мой брат, я вяртаюся назад. Ты прабач, а я вяртаюся дамоў! (2) Там, за гарой мой стары бацькоўскі дом, Сад, па якім бегаў я шчэ пацаном. Цяжка ісці, бо колькі год ужо прайшло. Моўчкі ўсе спяць, а я пастукаю ў шкло. Дружа, абдымемся! Ці ўбачымся ўсе зноў? І памаўчым, бо нам не трэба сумных слоў. Вецер, мой брат, я вяртаюся назад. Ты прабач, а я вяртаюся дамоў! (2) Колькі сцяжын пратапталі мы з табой, Колькі дарог засталося за спіной... Вецер, мой брат, я вяртаюся назад. Ты прабач, а я вяртаюся дамоў! (2)