http://be.wikipedia.org/wiki/Зміцер_Бартосік http://www.kamunikat.org/Zmicier_Bartosik.html Адзін занадта шчыры патрыёт Аднойчы вельмі шчыра мне прызнаўся, Што нас ўратуе толькі сэксуальны фронт, Дзе ворагам за намі не угнацца: Адна палова з іх нагой ужо ў труне, Ў другой - ўсё кандыдаты ў імпатэнты. І ў гэтай справе, братка, кажа, быць нам на кане, Пакуль шчэ не звяліся ў нас прывабныя кабеты. Хацеў было паслаць я сябру прэч, У гэтакіх пытаннях сам не будучы гігантам, Але ён распавёў цікавейшую рэч, Якую вынайшаў падчас шматлікіх актаў. Няздольны нават ў ложку з сабою саўладаць, Ён думаў пра народ ў экстазу момант дзіўны. Яна ж забыла на нянаша слова "маць", Да рання лямантуючы пра лёс сваёй радзімы. Адразу скеміў я той геніяльны план, Хай ён і не стасуецца з хрысціянскаю мараллю: Насуперак іх вертыкальшчыкам Мы будзем працаваць цяпер гарызантальна. Дзеля такой ідэі грэх сілы шкадаваць! Ўсю Беларусь падзелім мы на зоны, Каб планамерней і зручней шчыраваць З стаханаўскім запалам і майстэрствам Казановы. Ускрылены з адказнасці тае, Цяпер я падыходжу да дзяўчыны, Гатовы сумяшчаць прыемнае Для цела ды з карысцю для Айчыны. Забыўшы на адпачынак ды спакой, Гатоў трываць любыя перагрузкі, Калі я спаць кладуся, блін, з дзевачкай прастой, А прасыпаюся са шчырай беларускай! Каштоўнае насенне сваёй свядомасці Пасеем мы праз семявывяржэнне, І праз якія дзевяць месяцаў Пабачым першы плён на ніве адраджэння. Працуючы ад цемры да рання, Мы хутка якасць ператворым ў колькасць, У той час як сярод нашых ворагаў ўдвая Без усякіх куль павысіцца смяротнасць. У рэшце рэшт, шаноўныя сябры, Да нашага палку складайце папаўненне. Калі неабыякавы вам лёс сваёй зямлі, Адточвайце сваё майстэрства спакушэння. Няхай яна апошнейшая блядзь, Гадзіны дастаткова на перавыхаванне. Таму не маю часу болей з вамі балбатаць: Мне трэба на спатканне... ай, даруйце - на змаганне!