Словы і музыка Ўладзіміра Давыдоўскага Усё, што вечным здавалася мне Мінулым днём ды мінулай ноччу, Сыходзіць прэчкі, але назамен Зрок у цемры запальвае свечкі. І прабіваецца подых травы Скрозь маўчанне вагню. І рыбы выносяць патокі вады Насустрач новаму дню. І зноўку поўня адлічвае час. Шалі нябёс набываюць спакой. І першае слова моліць абраз У размове з самім сабой. І прабіваецца подых травы Скрозь маўчанне вагню. І рыбы выносяць патокі вады Насустрач новаму дню. Змрок. Слова. Подых травы. Маўчанне вагню. Знакі вады. Дзе мой скон, дзе маё нараджэнне? Дзе проста тэатр ценяў?