Музыка: Эдуард Ханок Словы: Нiл Гiлевiч (1) Жаўраначка, жаўраначка! Людзі, гляньце: жаўраначка! Першая, найпершая вястуння веcніх дзён. Як яна трапечацца не бачыце, не бачыце? І лічыце паблажліва, што мне прыснiўся сон. Прыпеў: Адкуль ёй быць, калі яшчэ Мароз сярдуе і пячэ, І сівер дзьме, што не запець? Зарана жаўранцы ляцець. Адкуль ёй быць, калі яшчэ Мароз сярдуе і пячэ? Зарана, рана жаўранцы ляцець! (2) Жаўраначка, жаўраначка! Людзі, чуйце, жаўраначка! Ой, як захліпаецца званочак над зямлёй! Як яна заходзіцца, не чуеце, не чуеце? І лічыце паблажліва прыдумкаю маёй. Прыпеў: Адкуль ёй быць, калі наўкол Яшчэ засланы снегам дол, І сосны ў шэрані стаяць? Зарана жаўранцы спяваць! Адкуль ёй быць, калі наўкол Яшчэ засланы снегам дол? Зарана, рана жаўранцы спяваць. (3) Жаўраначка, жаўраначка! Людзі, верце, жаўраначка! Хай сабе не бачыце, не чуеце, ну, што ж? Так бывае, мілыя, i я на вас не крыўджуся, Бо жаўраначка, жаўраначка прыляцела ўсё ж! Так бывае, мілыя, i я на вас не крыўджуся, Бо жаўраначка, жаўраначка прыляцела ўсё ж! Крынiца вiдэа для песнi з каналу Evgeniy Sofronov # Образцовый вокальный ансамбль "Песенка", Эдуард Ханок, Нил Гилевич