Павел Латушка ў эксклюзіўным інтэрв’ю абмяркоўвае сваё рашэнне выйсці з сістэмы і сваю нянавісць да Лукашэнкі, якая пачалася ў 1994 годзе. Ён успамінае дні, калі ў Мінску адбываліся гучныя падзеі, і адзначае, што Купалаўскі тэатр стаў сімвалам супраціву. Латушка аналізуе памылкі пратэстаў, падкрэсліваючы неабходнасць кантролю над тэлебачаннем. Ён таксама дзеліцца сваімі размовамі з высокімі чыноўнікамі, уключаючы Макея і прадстаўнікоў КДБ, і разважае над асабістым «паваротным момантам» у сваім жыцці. Латушка выказвае меркаванне аб тым, якой павінна быць новая Беларусь, без дыктатара і прэзідэнта. Ён таксама заклікае да дзеяння і падкрэслівае важнасць незалежнасці Беларусі.