67-гадовы жыхар вёскі Паляі Ходзькін Анатоль Леанідавіч, зь якім мы прыехалі на месца забойстваў рэпрэсаваных сталінскім рэжымам грамадзянаў, распавёў нам, што даведаўся пра тое ад свайго дзеда па бацькавай лініі, удзельніка першай сусьветнай вайны, Рыгора Фядотавіча Ходзькіна. У шасьцідзесятыя гады ён паказаў унуку месца растрэлаў і сказаў: «Запомні гэты пагорак». Пагорак той немалы і цягнецца гектараў на дзесяць, упіраючыся ў возера Берніцкае. Увесь ён, як кажа спадар Леанід, паводле словаў ягонага дзеда, быў зрыты ямінамі, куды кідалі забітых людзей. ---------------------------------------------- 67-летний житель деревни Полеи Ходькин Анатолий Леонидович, с которым мы приехали на место убийств репрессированных сталинским режимом граждан, рассказал нам, что узнал о том от своего деда по отцовской линии, участника первой мировой войны, Григория Федотович Ходькина. В шестидесятых годы он показал внуку место расстрелов и сказал: «Запомни этот холм». Холм немалый и тянется гектар на десять, упираясь в озеро Берницкое. Весь он, как говорит господин Леонид, по словам его деда, был изрыт ямами, куда бросали убитых людей.