Вікторыі Гулевіч з вёскі Рудня Нясімкаўская (Чачэрскі р-н) на момант арышту бацькі Кузьмы Амброзавіча было 10 год. Маці Пелагея Гулевіч памерла за год да арышту бацькі. Пасля яго расстрэлу чацвёра малых дзяцей (Вікторыя, Маруся, Ганна, Франц) засталіся сіротамі. Без бацькоўскага клопату дзеці галадалі, старцавалі шмат працавалі і гаравалі. Вікторыя Гулевіч пражыла доўгае жыццё. Цяпер жанчыне 98 год і яна дагэтуль марыць знайсці магілу свайго бацькі – нявінна расстралянага па даносу аднасяльчаніна па абвінавачанні ў шпіянажы і кантрэвалюцыйнай дзейнасці. Імаверна, што вечны спачын Кузьма Гулевіч знайшоў у брацкай магіле ў Шчакатоўскім лесе за Навабеліцай на выездзе з Гомля. Цяпер там адбываюцца археалагічныя раскопкі. Афіцыйныя ўлады цвердзяць, што знайшлі масавыя пахаванні ахвяраў нацыстаў і абяцаюць паставіць на гэтым месцы мемарыял. Але на пытанне дзе ж былі расстраляны і ляжаць парэшткі ахвяраў бальшавікоў (у тым ліку Кузьмы Гулевіча), а таксама калі ў памяць аб іх будзе ўзведзены мемарыял, у іх адказу няма. Мы паразмаўлялі з жанчынай і яе дачкой Галінай пра іх бацьку і дзеда, пра акалічнасці яго арышту і зняволення, пра тое як склаўся лёс сірот – дзяцей ворагаў народу. Аўтар Ларыса Шчыракова Фота і відэа аўтара Гомельская вясна Тэлеграм-канал (https://t.me/viasnaHomel)