Сумныя бярозы пабяліў мароз, Хацеў бы я плакаць, ды не маю слёз. Хацеў бы я пеці аб сваёй бядзе, Ды мне сэрца ные, песенька не йдзе. Хацеў бы, каб воля гуляла са мной, Каб сонейка грэла, як грэе вясной. Але, Божа мілы, волі не відаць, Кайданы няволі на руках звіняць. Гэй, пайду я ў поле долечку шукаць 3 востраю касою, як бы на сенажаць. Ой, пайду я ў поле, як бы на вайну, Шукаючы волю, шаблечкай махну.