Ён мне сказаў: "Зашмат пагарды У свеце ні на што не вартым, Дзе ў паветры гіне слова, І ад імкненняў -- толькі стома". Ён мне сказаў: "З мяне даволі!" Сказаў -- не вернецца ніколі -- І не спыніць яго хады. Ды я спакойны, як заўжды. Прыпеў: Ён яшчэ вернецца! (4) Ён мне сказаў: "Нашто світанак, Калі штодня адны туманы, Калі штодня дажджы бясконца І ўсё адно не бачна сонца. Нашто Купала і Скарына, Калі ўсё роўна ўсё загіне?" Ды я лічу ўсё гэта жартам, Бо ведаю яго характар -- Прыпеў. (3)