Можна скласці жалосны рэквіем І апрануцца ў чорнае, Ды жыццё, абарванае стрэлам, Хто верне? Хто верне? Можна не турбаваць сумлення І ўсё спісаць на час, Але згвалтаваную веру Хто верне? Хто верне? Белае сонца лунае над горадам, Чырвань фіранак. Дзень сустракаю белым позіркам У шэры бязглузды ранак. Можна забыцца на крыкі птушак, Можна прыняць дасканаласць кратаў? Можна забыцца на крыкі птушак, Нельга прыняць дасканаласць кратаў! Казалі, што шлях вядзе да святла, А шлях замкнуўся ў кола. Мы паверылі ў рай на зямлі, Ды зведалі лютасць законаў. Мы самі сабе сапсавалі зрок, Паверыўшы ў новага бога. Мы ўспрымалі словы прамоў, Ды былі глухія да стогнаў. Адчынены дзверы, ды не чую Словаў і галасоў. Час вяртае толькі імёны ў рэквіем Газетных радкоў.