Пахне горкім палынам п'яное віно. Пахне цвіллю балотнай учорашні хлеб. Пахнуць кветкі ў полі мінулай вайной. Пахне новым расстаннем мой прывідны свет. Я стамлюся ад доўгіх і нудных размоў, Я пайду ў той бок, дзе сканчаецца дзень, І сляпыя вачніцы забытых дамоў Як заўжды, расстраляюць мой прывідны цень. Прыпеў: Дай мне шанц на вяртанне, апошні інспектар, Дай мне шанц на вяртанне! Дай мне шанц на вяртанне, апошні інспектар, Дай! Горад спіць у імгле, горад сніць аб зіме. Толькі крокі людзей утыкаюцца ў брук, І кабеты адбіткі нясуць на сабе Прагных вуснаў і рук, вуснаў і рук. Я ішоў і не бачыў, куды я іду, І мяне сустракалі крывыя слупы. Я з калюжынаў піў дажджавую ваду, Я хапаўся за сцены, глухі і сляпы. Прыпеў. (2)