http://www.7notes.by.ru/tabs/garadzkija/garadzkija_na_daloni.html Недзе там, глыбока пад скурай, уздымаецца халодная хваля. Я наверсе, я на самым краі, я сяджу, нагамі матляю. Крочыць да паляцець, проста насустрач уласнаму лёсу. Крочыць да паляцець, вольна, як птах у нябёсах. Недзе там, глыбока ўнізе, змоклы горад бы на далоні. Зазіраю ў вокны, углядаюсь да болю, шукаю сабе... Сціскае скроні. Крочыць да паляцець, проста насустрач уласнаму лёсу. Крочыць да паляцець, вольна, як птах у нябёсах. Шэраг дзён, замкнёны ў кола. Час цячэ, вада бяжыць. Лёг на вокны новы золак. А мне застаецца... жыць. Недзе там, глыбока пад скурай, уздымаецца халодная хваля. Я наверсе, я на самым краі, я сяджу, нагамі матляю...