Мне мой сябра сказаў: "Як ты можаш спяваць? Бо тут хоць крыкам крычы - усё адно не чуваць, І нікаму не трэба, І нікаму не трэба, Што цябе хвалюе". Мне мой сябра сказаў: "Як ты можаш тут жыць? Бо гэты край ўжо даўно на каленях стаіць І нікаму не трэба, І нікаму не трэба, Што цябе хвалюе". Толькі ведаю сам, што навокал мяне, Што атручаны край, што праўда ў віне, Але я шчыра веру, Але я шчыра веру, Што я тут патрэбны, Што я тут патрэбны, Але я шчыра веру, Але я шчыра веру, Што я тут патрэбны, Што я тут патрэбны, Што я тут патрэбны, Што я тут патрэбны!