Час даўно надыйшоў зняць марокі начэй.
І світанак ужо белай плямай цячэ.
А ў грудзёх подых бяды...
Дзесьці там за спіной зграя шэрых ваўкоў,
Рэха цёмнай начы, шум сухіх чаратоў.
Вартавыя не спяць ды маўчаць крумкачы.
Ад турмы ці сумы ўсё адно не ўцячы.
Прыпеў:
А ў грудзёх подых бяды.
Слухай мяне - застанешся жывы.
На шчацэ трафарэт ад салёнай слязы.
І світанак ізноў прынясе маразы.
Прыпеў. (2)