Словы Васіля Храмцова Музыка Алена Барвянаю зарой гарыць усход, Пакрыўшы золатам мае сівыя скроні. Куды падзелісь вараныя коні, Што нас занеслі ў гэты карагод? Плывуць ў нябыт мінулага гады, Але жыве у сэрцы любы край, Альтанка па-над плынню Палаты, Каханая і сумны шэпт "Бывай!" О, што нас чакае, што напаткаем? Бацька Балаховіч, калі ласка, адкажы! Вецер у полі; сэрца рвецца ад болю, Мы стаім на апошняй мяжы. (2) Як на [зыру], апошнюю манету, Што ў нас было, паставілі на кон. Бо вынік той гульні - жыццё ці скон. І лёс свавольны крутануў рулетку... Які фінал чакае нас усіх? Што выпадзе: выгнанне ці вяртанне? Нянавісць пераможа ці каханне? Свабоды меч або няволі штых? О, што нас чакае, што напаткаем? Літасцівы Божа, калі ласка, адкажы! Вецер у полі; сэрца рвецца ад болю, Мы стаім на апошняй мяжы. (2)