Словы Адама Глобуса Зачапілася хмара за коміны над хлебазаводам. На рэмбазе звінела, заходзілася цыркулярка. Уздымаўся да неба драўляна-бурштынавы водар. За касілкаю сыпала трэск электрычная зварка. Прыпеў: На станцыі Койданава! Койданава! Пад дажджджом разгружаючы моўчкі машыну з прычэпам, Мужыкі пад паветку складалі мяшкі з угнаеннем. Учарнелае лісце спрачалася з ботамі шэптам. Пахла вуліца хлебам і восенню да ачмурэння. Прыпеў.