На дне глыбокіх вуліц, Сярод бетону, цэглы і шкла Бывае, замінае Глядзець у неба імгла. Каб быць бліжэй да зорак, Каб мець кавалак Сонца ў руках, Адзін псіхічна хворы Аднойчы ўзлез на дах. Прыпеў: Ён змагаўся з ветрам, Ён глытаў паветра. Грукатала сэрца, Вабіў Млечны Шлях. На ім штаны і швэдар, За ім ў паветры ззяюць крылы, Ён паглядае долу, Палюе з-пад рукі. Лічыць не трэба крокаў, Калі нарэшце трапіў на дах. Лунае між аблокаў Нязграбны дзіўны птах. Прыпеў. (3)