Вось і насталі Рэдкія дні – Нас разглядаюць Вочы вайны, Мы не належым Самі сабе. Ты не катуй мяне – ратуй мяне, Катуй мяне, ратуй мяне, Катуй мяне, ратуй мяне, Катуй мяне, ратуй мя… Не, не катуй мяне, мяне – ратуй, мяне-e! Не, не катуй мяне, мяне – ратуй, мяне-e! Не, не катуй мяне, мяне – ратуй, мяне-e! Не, не катуй мяне, мяне – ратуй, мяне-e! Мы па дарозе Разам ідзем. Скончыцца вецер, Скончыцца дзень. Што нам гавораць – Не зразумець. Ты не катуй мяне – ратуй мяне, Катуй мяне, ратуй мяне, Катуй мяне, ратуй мяне, Катуй мяне, ратуй мя… Не, не катуй мяне, мяне – ратуй, мяне-e! Не, не катуй мяне, мяне – ратуй, мяне-e! Не, не катуй мяне, мяне – ратуй, мяне-e! Не, не катуй мяне, мяне – ратуй, мяне-e! Немагчыма ратавацца! Шкадаваць няма аб чым! Нам няма куды хавацца! Катуй мяне, ратуй мяне, Катуй мяне, ратуй мяне, Катуй мяне, ратуй мяне, Катуй мяне, ратуй мяне… Што мы хацелі – Нам не зрабіць. Свежых навінаў Нам не здабыць. Мы будзем слухаць Самі сябе. Ты не катуй мяне – ратуй мяне, Катуй мяне, ратуй мяне, Катуй мяне, ратуй мяне, Катуй мяне, ратуй мя… Не, не катуй мяне, мяне – ратуй, мяне-e! Не, не катуй мяне, мяне – ратуй, мяне-e! Не, не катуй мяне, мяне – ратуй, мяне-e! Не, не катуй мяне, мяне – ратуй, мяне-e! http://nrsm.org/