Словы Леры Сом http://origin.svaboda.org/content/article/762146.html http://www.svaboda.org/content/article/762043.html Па дарозе з Вільні на Полацак Уцякаем ад навальніцы. Нам маланкі б'юць наўздагонку, Нам званы раздзіраюць вушы. Па дарозе з Вільні на Полацак, Ад сталіцы і да сталіцы Мкнуцца нашыя абалонкі, Ненадзейны прытулак душаў. Па дарозе з Вільні на Полацак Шаты дрэваў, крыжы і дахі, Часткі вечнага краявіду, Непаўторныя і ў падобным. Па дарозе з Вільні на Полацак Адыходзяць начныя жахі, Тыя, што працінаюць дзідай Розум хіжы і самаробны. Па дарозе з Вільні на Полацак Назаўсёды імчацца дадзена. Можа, нехта за нас памоліцца, Да дзівацкіх учынкаў схільны. І дарога з Вільні на Полацак - Вось адзінае, што не скрадзена. Нам не трапіць ніколі ў Полацак, Нам ніколі не ўбачыць Вільню...