"Цацачная крама" Словы Леаніда Дранько-Майсюка http://www.todar.net http://be-x-old.wikipedia.org/wiki/Цацачная_крама http://kamunikat.org/download.php?item=7262-1.pdf Я рахманы і цярплівы, Бо жыву на Беларусі; Я аднолькава шчаслівы І на ворыве, і ў лузе. І вязу я, і ару я, І цягну, і валаку; Нібы чорны вол, працую, Капытамі пыл таўку. У санях, вазках, калёсах Я пад пугаю заўжды; У аглоблях і атосах Не спыняю век хады! Так у хамуце і мыле Прамінецца жытка ўся... Даць бы сена не забылі; Не забылі б даць аўса. Г а с п а д а р: Памятаеце прымаўку: быў конь, ды зездзіўся?! Гэта не пра майго Каня. М о й ніколі не зездіцца, бо нікуды не рвецца. Калі ж і вы хочаце не зездіцца, дык таксама ж нікуды не рвіцеся. Тупайце сабе паціху, памалу варушыце пятамі, і за гэта будзе вам і сена, будзе і авёс Тупаць паціху то-бок, не вылаз іць са скуры, не выстаўляцца, не выхваляцца, не дамагацца, не патрабаваць і заўсёды трымацца сярэдзіны; быць добранькім, згаворлівым, падатлівым, лагодным, патульным, прыемным, добразычлівым, паблажлівым, спагадлівым і хутка прыстасоўвацца да іншых. Памалу варушыць пятамі гэта значыць, быць памяркоўным Падыму гаворку вышэй: Беларусь абавязкова ўваскрэсне (застанецца Беларуссю!), дзякуючы менавіта сваёй памяркоўнасці. Памяркоўнасць гэта беларуская форма хрысціянства! Гэта нацыянальна-выратоўны стыль паводзін, згодна якога ў Давыд-Гарадку пяюць: І папа люблю, І ксяндза люблю, І рабіну, як папросіць, Рыбкі налаўлю. О, памяркоўнасць наш ратунак і, магчыма, не дай Божа, наша Што?!. Пра гэта найлепш ведае мой Мядзведзь