"Цацачная крама" Словы Леаніда Дранько-Майсюка http://www.todar.net http://be-x-old.wikipedia.org/wiki/Цацачная_крама http://kamunikat.org/download.php?item=7262-1.pdf Я не быў Казлом адвеку, Быў я светлы, як анёл, А сустрэўся чалавеку І пачуў, што я Казёл! Што Казёл я і не болей, Што такі цярплю я здзек, Што ў мяне такая доля Вінаваты чалавек! Каб з дабром яно б нічога, Але ўсё часцей са злом Ад малога да старога Ўсе завуць мяне Казлом. Што Казёл я і не болей, Што такі цярплю я здзек, Што ў мяне такая доля Вінаваты чалавек! З агарода выганяюць І навязваюць на кол; Да стала не дапускаюць, І таму скачу на стол! Што Казёл я і не болей, Што такі цярплю я здзек, Што ў мяне такая доля Вінаваты чалавек! Г а с п а д а р: Майго Казла трэба супакоіць О, супакаенне самая першая лекарская справа! Супакойваючы, можна й самому супакоіцца. Часам так здараецца, што спакой больш патрэбен не таму, каго супакойваюць, а таму, хто супакойвае. Так-так, вельмі часта так бывае, што спакой больш патрэбен не хвораму, а лекару. Дык вось, хочаце супакоіцца купіце Казла! Я вельмі ўсцешуся, калі разам з няшчасным Казлом вы возьмеце ў мяне і задаволенага Пеўня. Певень мой сапраўды задаволены. Задаволены ўсім, бо мае багата курэй і мала мазгоў