Алесь Змагар http://rv-blr.com/verse/show/3082 З-за сцен высокіх сумна выглядае Аблуплены цагельны шэры дом; Ні спеў‚ ні смех з-за крат не вылятае - Усё агорнута смяротным сном. Схіліўся вечар на гаі‚ палеткі; Над домам плямы чорныя ляглі; Галоўкамі ківалі сонна кветкі‚ Й здавалася‚ кудысьці ўдаль паўзлі. Раптоўна енк пачуўся за сцяною; Балючы стогн запоўніў ўвесь харом. І сціхла ўсё. І цяжкім сном‚ журбою Чарнеў з-за сцен цагельны шэры дом. Ціхарэцкая - Каўказ, 23 чэрвеня 1924 г. ================= Алесь Змагар http://rv-blr.com/verse/show/3072 Як памру‚ дык пахавайце Ў Случчыне‚ дзе жыў; Крыж і стрэльбу ў рукі дайце‚ Каб я й там служыў‚ Каб мой дух ў блакіце снежным Воляю лунаў‚ За Краіны незалежнасць Да змагання зваў. Да змагання за спадчыну‚ За лясы‚ палі‚ За сум песень тых матчыных Роднае зямлі. Над гаямі хмары дымяцца‚ І пыліцца шлях; Час надыйдзе і ўздымецца Зноў Пагоні сцяг. Слуцкі астрог, 1921 ================= Добры дзень у хату вам, спадары! Прывітанне, дзеўкі! Хлопцы, прывітанне! Мы да вас наведацца, пагаварыць… Да мінуўшчыны прыйшлі на спатканне. Сустракай жа госцікаў, гаспадар! Штоф з гарэлкаю на стол ды закуску! Хай жа будзе сонейка Вам без хмар - Вам і дзеткам Вашым і унукам, беларусы! Свет у вокнах хутка астывае. Дзесьці ў полі чыесьці коні скачуць. Капытамі топчуць, капытамі памяць… памяць… Капытамі топчуць, капытамі памяць… Пастралялі хлопцаў, дзевак згвалцілі… Засыпае лісцем вецер каладзішчы… Спадары ў сібірскую зямлю ляглі. А на месцах шчодрых хат - папялішчы. Беларусь-радзіма стогне пад ярмом - Пад ярмом чырвоных, пад ярмом крывавых… Дык дакуль жа шкадаваць тых звяроў? Дык дакуль жа нам трываць камісараў? Свет у вокнах хутка астывае. Дзесьці ў полі чыесьці коні скачуць. Капытамі топчуць, капытамі памяць… памяць… Капытамі топчуць, капытамі памяць… І пакуль Радзіма-маці пад ярмом - Пад ярмом чырвоных, пад ярмом крывавым - Не шкадуйце ж, нішчыце тых звяроў! Не шкадуйце - нішчыце камісараў! І пакуль Радзіма-маці пад ярмом - Пад ярмом чырвоных, пад ярмом крывавым - Не шкадуйце - нішчыце тых звяроў Да апошняга камісара!