Алена Міхайлаўна, удава ва ўзросце восемдзесят адзін год, жыве адна пасля смерці мужа. Яна радуецца прыезду дзяцей, унукаў і бібліёбуса, які курсіруе па 34 вёсках Іўеўскага раёна ўжо амаль пятнаццаць гадоў. Для мясцовых жыхароў бібліёбус стаў аддушынай, якая прыносіць іскру ў мернае сельскае жыццё, нягледзячы на выміранне вёсак і памяншэнне колькасці чытачоў. У рэпартажы паказана, як бібліябус радуе вясковых жыхароў кнігамі, сустрэчы з чытачамі і іх перавагамі ў літаратуры.