«Вечныя вершы. Каханне». 2021 год. Пакуль чалавек жывы – ён марыць, кахае, плануе, незалежна ад месца і часу існавання. Было месца каханню і ў змрочныя 1930-я гады. У відэапраекце «Арт Сядзібы» артыстка Iva Sativa чытае верш Валера Маракова. Я абняў, каб пакахаць і верыць! Вусны так палілі, як агонь! Чуў я стук сваёй крыві і сэрца, Ды спыніць не ў сілах быў яго. Паэт ужо не прачытае свае вершы і не скажа тое трапяткое «кахаю». У нас жа яшчэ ёсць мары, надзеі, магчымасці. Памятайце, кахайце! Далучыцца да ўшанавання можа кожны. Размяшчайце вершы рэпрэсаваных літаратараў пра каханне ў свае сацыяльныя сеткі пад хэштэгам #вечныявершыкахання Iva Sativa – https://www.instagram.com/panisativa Арт Сядзіба – https://www.instagram.com/artsiadziba KROK FILMS – https://www.instagram.com/krokfilms Вечныя вершы. Каханне – https://youtube.com/playlist?list=PLCWFo2tD0h8C7NinHoOB9Kw2HTmNjPr1t Вечныя вершы 2020: Алесь Дудар. Зяма Півавараў. Тодар Кляшторны. https://youtu.be/P-GEriApdJM Віталь Рыжкоў – https://youtu.be/aVUonfZ3ah0 Ганна Севярынец – https://youtu.be/0l2CF6jWFXw Уладзь Лянкевіч – https://youtu.be/K1_y53RllY8 LERA ft. Уладзь Лепяшынскі - Спявай мне, дзяўчынка [На верш Міхася Чарота] –https://youtu.be/p2etIw2uvXU