Якуб Колас: "Крыніца". Тэма і асноўная думка твора. Літаратура "Беларуская". 05 клас. Літаратура - YouTube. Якуб Колас: "Крыница".Тема и основная мысль произведения. Белорусская литература. 05 класс. Тэма і асноўная думка твора: "Якуб Колас: “Крыніца” Тэма і асноўная думка твора: “Твор Якуба Коласа “Крыніца” належыць да жанру апавядання-казкі. Людзі, грамадства паказаны ў вобразах прыроды, прыродных з’яў. Тэма твора – узаемаадносіны бацькоў і дзяцей, адносіны чалавека да сваёй радзімы, роднага краю, да сваіх суайчыннікаў, суродзічаў. Галоўныя героі апавядання – дзяўчына – “Крыніца” і яе маці – “Старая Гара”. Маці, што дала жыццё сваёй дачцэ, вельмі хвалюецца за сваё дзіця. Перажывае за яе будучую долю. Маці бачыць, што яе дачку вабяць іншыя землі, іншыя краіны, вабіць невядомае. Вабіць загадкавае,..рамантычнае. Маці бачыць небяспеку для сваёй дачкі ў выпадку яе ад’езду з Радзімы, з Бацькаўшчыны. Дачка гэтай небяспекі не бачыць. З-за сваёй маладосці. Што гэта за небяспека? Гэта – пагроза страціць сваю сутнасць, што ідзе ад продкаў. Гэта – пагроза працаваць на іншых людзей ды растварыцца ў іншых народах. Пагроза – знікнуць як “Крыніца”. Гэта – пагроза вечна бадзяцца па ўсім свеце. Маці -“Гара” папярэджвае сваю дачку – “Крыніцу” аб такой пагрозе. Але дачка не слухае перасцярогаў маці і робіць па свойму. Канешне, яна мае на гэта права, - рабіць гэтак, як лічыць патрэбным яна сама. Гэта значыць, што яна, дачка – “Крыніца”, мае свабоду выбару, як і кожны чалавек. Бо гэтае права выбару дадзена кожнаму чалавеку Госпадам… …Але на гэты раз дзіця робіць няправільны выбар у сваім жыцці. Як і вельмі часта здараецца ў жыцці, дзеці робяць няправільны выбар свайго жыццёвага шляху насуперак бацькам, насуперак мудрым людзям. У канцы апавядання мы бачым трагічны фінал непаслухмянасці дачкі – яна, як “Крыніца”, знікае. Ад калісьці чыстай, бурлівай, прыгожай ды прывабнай крынічкі застаюцца толькі маленькія кропелькі-расінкі. Якія высыхаюць пад пякучымі промнямі сонца… Ды ператвараюцца ў пару, каб зноў у нейкім месцы зямлі выпасці кропелькамі дажджу ці расы… Асноўная думка твора – за непаслухмянасць сваім бацькам і за здраду (“пакіданне”) сваёй Радзімы чалавек асуджаны на вечнае бадзянне па свеце, на вечную настальгію па родных людзях ды родным краі, асуджаны на беспрытульнае існаванне ў свеце. “ 18 сакавіка 2021 года Мікола Кійка