Халакост – адна з найстрашнейшых трагедый ХХ стагоддзя, але ці можа быць у гэтым жаху месца для паэзіі? У гэтым відэа разглядаецца паэзія нямецкамоўных габрэяў-эмігрантаў, якія перажылі Халакост. Адзін з пытанняў – ці магуць вершы быць напісаныя пасля Асвенцыма? Аўтары, такія як Роза Аўслэндэр, Паўль Цэлан, Эльза Ласкер-Шулер, Нэллі Закс і Маша Калека, распавядаюць пра сваю паэзію пасля трагедыі. Гісторыя смерці, якая працягваецца гісторыяй жыцця.
⚠️ Увага! Кароткі зьмест згенэраваны штучным інтэлектам, таму магчымыя лягічныя і моўныя памылкі. Вы можаце прагледзець замест гэтага арыгінальнае апісаньне відэа