Сёння мы перагортаваем апошнюю старонку з каляндара 2021г, але гэта яшчэ не ёсць апошняя старонка нашага зямнога жыцця. Гэту старонку мы не перагортваем! Мы распачынаем новы, 2022 год, а гэта значыць Бог дае нам магчымасць дапісаць тыя старонкі з кнігі жыцця, якія былі незавершаныя ў пражытым годзе.  Сябры, гэта быў год, калі гарэла святыня ў Будславе, нібы сімвал пажару, што ахапіў усю Беларусь. Гэты год прыпаднёс усім нам урок: жыццё - гэта не байка! Узгадайце, мы з вялікай надзеяй развітваліся з 20-ым і сустракалі гэты 21-ы год, але надзея па-ціху растваралася сярод балючых падзеяў, якім не было канца. Затрыманні, ператрусы, звальненні з працы і месцаў вучобы, расставанні блізкіх з-за змушанай эміграцыі ды несправядлівых прысудаў. З горыччу ў сэрцы і з біблейскай малітвай прарока Абакума на вуснах "Дакуль, Госпадзе, я буду заклікаць — і Ты ня чуеш, буду лямантаваць Табе пра насілле — і Ты не ратуеш?" (Абакум 1,2), католікі праводзілі на пенсію мітрапаліта Тадэвуша Кандрусевіча; праваслаўныя развіталіся з біскупам Гродзенскім  Арцеміем; а вернікі Царквы "Новае Жыццё" у Мінску амаль год маліліся пад адкрытым небам. Мы стаміліся ад зла ў нашым жыцці і ад безлічы дзён, якія былі цямнейшымі за ноч. Некаторыя напэўна не раз праклялі сваё жыццё, так як зрабіў гэта ў свой час праведны Іёў са Старога Запавету, гаворачы пра дзень свайго нараджэння: "хай загіне дзень, калі я нарадзіўся, і ноч, калі было сказана: зачаўся чалавек! (Іёў 3, 3) Але ж сёння, пераступаючы праз парог новага году, мы дзякуем Богу, за тое, што сёння яшчэ не канец усяго і гэтая старонка жыцця не перагорнута. І Госпад яшчэ не паставіў кропку ў гісторыі нашага народу.  Зло не перамагло.  Госпад дае нам магчымасць усё змяніць у Новым 2022 годзе.  Я, як веруючы, прашу Божага блаславенства для кожнага з Вас. І малю Госпада, каб адарыў наш народ мудрасцю і дазволіў свой заўтрашні дзень пачаць будаваць у стылі "архітэктуры міру". А мір не будуецца на кампрамісах са злом, на насіллі і хлусні.  Сапраўдная архітэктура міру выбудоўваецца выключна на праўдзе і справядлівасці, у атмасферы дыялогу. Дыялог жа адбываецца не тады, калі бачачы кулак і ты сціскаеш кулакі, і не тады, калі бачачы кулакі ты расціскаеш кулак, каб падняць рукі ўгару ды здацца. Дыялог магчымы тады, калі ты расціскаеш свой кулак, а распасцёртую далонь здольны працягнуць кожнаму, дзеля таго, каб слабога падтрымаць а злачынцу затрымаць.  Гісторыя Іёва, якая так нагадвае цярпенні Беларускага народу, заканчваецца тым, што ўрэшце Бог блаславіў дні яго жыцця яшчэ больш, чым перад выпрабаваннямі. Няхай у гэтым годзе Бог адменіць лёс Беларусі, ўсе вязні няхай выйдуць на свабоду, уцекачы вернуцца да дому, а кожны беларус паяднаецца з сабой, Богам і беларусам. Няхай Госпад блаславіць Беларусь! глядзі... https://youtu.be/hoae7spQoCk #Naviband ад байкота рэлігіі да асабістай сувязі з Богам. Інтэрв'ю| #костёл #перемены @belsat_news