Чацвёртая нядзеля Велікодная ў католікаў - нядзеля Добрага Пастыра. Сусветны дзень малітвы аб пакліканнях да святарства. У праваслаўных сёння нядзеля вербная. З гэтай нагоды ўсіх, хто мае сёння чвяткуе віншую са святам! І думаю, сёння разважанні пра Добрага Пастыра - Божага Сына Ісуса ёсць добрай нагодай прагадаць пра прыклады святых святароў. А такія маем у кожнай канфесіі. Прытча Хрыста з дзесятага раздзела Евангелля паводле Яна, пра пастыра, авечак і ваўкоў тычыцца кожнага з нас. Тычыцца і вобраз самаго пастыра. Бо вядома, што кожны хрысціянін бярэ ўдзел у паўсюдным і каралеўскім святарстве, як кажа Апостал Павел. А ў кожнай сям'і для сваіх дзяцей першым святаром і пастырам ёсць бацька і маці. Але ж захапляюць прыклады святароў Міхала Буклярэвіча адміністратара каталіцкай парафіі ў Іказні, які прапаведуючы натхніў сваіх парафіянаў, бараніцца ад бандытаў -камуністаў. І стаў як святая Жанна Д'арк на чале антыбальшавіцкага паўстання на Браслаўшчыне. Ведаў добра, што камуністы не такдаўно арыштавалі праваслаўнага святара Канстаціна Жданава ў Шаркаўшчыне. Забілі жанчын, якія спрабавалі за яго заступацца. А самаго а. Жданава забілі ў Дзісне 3 мая 1919., уласціва яго закапалі яшчэ жывым. Аб чым сведчыць іншы праваслаўны святар Аляксій Сакалоў, настаяцель з Язна, яога таксама вялі на растрэл, але ён уцёк ад п'яных канваіраў. Кс. Міхал Буклярэвіч таксама быз забіты ў 1919г. На яго магіле каля касцёла ў Іказні на камні высячаныя словы "забіты за любоз да айчыны і народу". Вось гэта і ёсць прыклады добрых пастыраў, якія сваё жыццё аддавалі за сваю паству. Нельга думаць, што толькі каталіцкія святары супрацьставіліся бязбожным камуністам. У слуцку ў тыя самыя гады з амвона праваслаўнай царквы а.Нікалай Шэмяціла бласлаўляў паўстанцаў. Святары неважна да якой канфесіі прыналежучы, супольна змагаліся з адной бядой. І тым самым давалі адно сведчанне веры і вернасці Хрысту Гора нам і хрысціянскім цэрквам, калі пастыра з'яўляюцца як "ваўкі ў авечых скурах" (пар Мц 7,15) На жаль такія прыклады здарады ў пастырскім служэнні вядомыя. Сёння пастыр, які прапаведуючы не заўважае сваіх братоў па веры, што седзяць за кратамі, падобны да фальшывага прарока. Яго словы гучаць ва ўнісон зямной улады, але дысанансам са словам Евангелля. Хоць ць часам выбіраюцца мілыя словы. Маўляў, зычу вам добра правесці час... за кратамі. Варта нам памятаць сведчанні сапраўдных святых пастыраў з гісторыі нашых цэркваў. Будуць тады і пакліканні да святарства. Сэрцы маладых людзей магчыма запаліць ахвярнасцю, але ніяк не прыстасаванствам. А пакуль жа будзем граматы і ўзнагароды раздаваць святарам, за тое што яны кветкі садзяць або будынкі будуюць, а не за тое што Хрвста ў храме прапаведаюць а за яго сценамі жыццё сваё Яму прысвечаюць, так і Бог не пашле нам ні пакліканняў, ні добрых пастыраў.