Б’ю ў звон, пакуль б’юць людзей. Адказваю на заклік праваслаўнага святара айца Роя з Гродна. Армагедон працягваецца, і ён не завершыцца аж пакуль дабро не пераможа зло, праўда- хлусню, свабода- няволю. І гэта непазбежна будзе, хоць сёння падаецца , што настаў той час, калі жывыя могуць пазайздросціць мёртвым. (пар. Адкр 9,6) (Пра Армагедон глядзі больш па спасылцы https://youtu.be/w5u3sCS28Gc) Ужо суткі, як мы ізноў маем доступ да інтэрнэта. Гэта важна, бо раней мелі досвед трох сутак без доступу да яго і інфармацыі. Адключаны інтэрнэт пазбавіў нас фундаментальнага права камунікаваць у свабоднай форме з іншым чалавекам, пазбавіў магчымасці атрымоўваць інфармацыю і дзяліцца сваімі думкамі. Гэта абмежаванне свабоды чалавека. Яшчэ і сёння можна задаваць сабе пытанне: што гэта наогул было? Асабіста я адказваю на яго так: краіна Беларусь атрымала пакаранне і ўсе без выключэння, ўвесь народ, былі адпраўленыя на трое сутак няволі. За што такое пакаранне ўсім нам? Вядома, за тое, што мы, меркаваннем улады, зрабілі няправільны выбар і прагаласавалі не за быўшага прэзідэнта і не падтрымалі аўтарытарны рэжым у краіне, але выбралі перамены. Вось за нелюбоў да хлуслівай сыстэмы атрымалі пакаранне - трое сутак! А пад покрывам інфармацыйнай блакады дзяржава здзейсняла чарговае злачынства. Афіцыйная ўлада праводзіла і далей праводзіць масавыя рэпрэсіі і запалохванне грамадства. У выніку праяўленага насілля да мірных грамадзян Беларусі, некалькі чалавек загінула, дзесяткі атрымалі цяжкія раненні, сотні былі збітымі супрацоўнікамі сілавых структур больш пяці тысяч чалавек у гэтыя дні патрапілі ў турмы і сёння церпяць там гвалт, здзек і прыніжэнне. Сябры, ўчора чытаючы навіны , я плакаў ад свайго бязсілля, бо ніяк не магу паўплываць на тое беззаконне і злачынства сведкамі якога мы з’яўляемся сёння. Я ўзгадваў Хрыста, які заплакаў, калі ўбачыў Ерусалім, бо жыхары яго не пазналі тое, што служыць яго супакою. (пар. Лк 19, 41-42). Сёння я не плачу, але малюся. Прашу Бога за Беларусь і ведаю, што супакой магчымы толькі тады, калі ў нас запануе праўда і справядлівасць. Супакой не дасягнеш праз падман, рэпрэсіі і збіццё дубінкамі мірных грамадзян, бо як кажа прарок Ісая: “І справай ісьціны будзе мір, і плодам правасудзьдзя - супакой і бясьпека вечная”. (Іс 32,17). А таму малюся таксама, каб Бог спыніў фашызм у Беларусі, каб уладзе на чале з Лукашэнкам даў дух пакаяння. Тыя хто мае ўладу, сёння імкнуцца праз гвалт прынізіць нашу годнасць. Іх метады пацыфікацыі ў грамадстве пратэстных настрояў супраць сфальсіфіцырываных выбараў, інакш як фашыстоўскімі не назавеш. У гэтым супрацьстаянні за сваю годнасць нам, хрысціянам, і кожнаму, хто мае сумленне, наканавана перамагчы. Чаму? Таму што мы маем веру ў Бога і вышэйшыя ідэалы. Папа Францішак учора у сваім штодзённым навучанні сказаў: “… вера кліча нас да сур’ёзных і актыўных намаганняў для супрацьстаяння абыякавасці перад абліччам парушэнняў годнасці чалавека”. … Звяртаюся таксама да усіх тых, хто мае ўладу. У гэтай беспрэцэдэнтнай канфліктнай сітуацыі, як заклікаюць біскупы Касцёла ў Беларусі і як звяртаўся праваслаўны мітрапаліт, я паўтараюся і кажу яшчэ раз Вам – якія пакуль яшчэ маеце ўладу: “спыніце гвалт!, сядайце за стол перагавораў з Народам. Беларускі Народ прагне пераменаў.” Я разумею, што Вашыя рукі ў крыві, я ведаю моц вашай ненавісьці да іншадумцаў і здольнасці рэпрэсійнай машыны. Аднак, што Вы можаце зрабіць са мной і з тымі, хто мае веру? Так, вы можаце заўтра прыехаць і за мной, як учора прыехалі дадому і забралі на пару гадзін прафілактычнай размовы “католіка які не фальсіфікуе" Арцёма Ткачука. Вы можаце ачарняць добрае імя, збіваць, і нават забіваць, але Вы не можаце прымусіць мяне і іншых пачаць думаць інакш і стаць на калені. Чаму? Таму што, я не баюся тых, хто забівае цела, бо душы не могуць забіць.( https://youtu.be/TRIvj8ePMPI глядзі відэа, там больш) Мая вера мацней за Вашу нянавісць. Прабачэнне мацней за вашае жаданне помсты. Вы – прагулялі. Выпускайце зняволеных, станавіцеся на калені перад народам і прасіце прабачэнне. Усе, хто датычны да злачынстваў, проста сыходзьце ў адстаўку і рыхтуйцеся адказаваць перад правасуддзем. Сябры, прашу Вас усіх якія прайшлі праз здзек і катаванне, пазбаўленне волі: не паддавайцеся ненавісьці і жаданню адпомсціць. Перамены ідуць і верце, кожнае зло будзе пакаранае і злачынцы адкажуць перад справядлівым судом. Прыдзе час “і справядлівасць і супакой пацалуюцца” (Пс 85,11) і гэта адбудзецца на нашай зямлі, дзе жывуць людзі з сумленнем. Заставайцеся людзьмі ў змаганні за чалавека ў нутры нас. Маліцеся з намі Бог!