Пяцідзесятніца. Гэта той момант, калі Бог дакранаецца створанага свету, і ўдыхае ў яго новае жыццё. Бог аднаўляе аблічча зямлі (пар. Пс 104 (103), 30), і свет нанова асягае стан гармоніі, якая некалі была ў раі. З днём спаслання Святога Духа здзяйсняецца паўната Божага аб’яўлення. Дзякуючы Святому Духу, чалавек не толькі пазнае ўсю праўду (пар Ян 16,13), але і атрымоўвае магчымасць публічна прызнацца да пазнанай праўды, пачынае яе прапаведаваць і ёй жыць. У гэтым пераконвае нас прыклад Апосталаў. Яны значна раней Пяцідзесятніцы чулі словы Хрыста “Я – дарога, і праўда, і жыццё" (Ян 14,6), але толькі ў дзень спаслання Духа, Пётр меў адвагу публічна вызнаць веру ў праўду, якой ёсць Хрыстос і пачаць прапаведваць яе іншым, а пасля, як вядома, жывучы ёй, і аддаў сваё жыццё за яе. Сучасны хрысціянін, які верыць у моц Пяцідзесятніцы і ў рэальную прысутнасць Святога Духа ў свеце, у супольнасці вернікаў і ва ўласным жыцці, таксама прызнае магчымасць жыцця ў адпаведнасці з вучэннем Евангелля. Прыняццю рашэння весці хрысціянскае жыццё не могуць замінаць недасканаласць або хібы свету, і нават зло, якое ёсць аб’ектыўна прысутным у ім. Безумоўна, ў зямным жыцці не ўсё так проста. Ад часоў Адама сатана не перастае спакушаць чалавека. І чалавеку, які хацеў бы жыць у духу праўды, стварае розныя правакацыі, каб чалавека абвінаваціць у тым, у чым на сам рэч ён не ёсць вінаваты. Бог, праз Духа Святога, дае чалавеку дар надзеі, якая не гасне нават тады, калі розум, абапіраючыся на ранейшы досвед, адмаўляецца верыць у магчымасць пераменаў. Без надзеі чалавек трапляе ў пастку, становіцца нявольнікам сваіх страхаў і назаўсёды пазастанецца замкнёным у сваім старым жыцці, маючы страх перад новым. Дух Святы дазваляе чалавеку атрымаць адвагу і выйсці на вуліцу або плошчу, каб прапаведаваць праўду новага жыцця. Такая жыццёвая трансфармацыя адбылася з Апосталамі ў Ерусаліме ў дзень Пяцідзесятніцы. І адпаведна толькі з супрацьлеглага боку можна сказаць, той хто хоча жыць лепш, але баіцца ў кірунку больш годнага жыцця зрабіць крок, так і не стаў сапраўдным вучнем Хрыста. Гаворачы сёння пра Пяцідзесятніцу ў рэаліях Беларусі, можна казаць, што нам патрэбна вызваленне з духа няпраўды. На жаль, падман і фальшаваньне, стварэнне ілюзіі дабрабыту і спакою стала нормай жыцця. Мы самі сабе ў сваёй краіне збудавалі муры турмы і задыхаемся ад віруса непраўды. І ніхто як хрысціяне, кожны чалавек добрай волі, усе тыя хто верыць у магчымасць стварання будучыні на фундаментальных каштоўнасцях грамадскага жыцця: праўды, свабоды і справядлівасці, пра якія кажа сацыяльнае вучэнне Касцёла, пакліканыя зрабіць першы крок да набліжэння пераменаў у нашым грамадстве. Прыгадваюцца мне радкі з адной папулярнай песні, якія па свайму духу цалкам адпавядаюць хрысьціянскаму светапогляду: “Разбуры турмы муры! Прагнеш свабоды — то бяры! Мур хутка рухне, рухне, рухне — І пахавае свет стары! “ Менавіта свабоду і лепшае жыццё трэба браць, а не чакаць. Як казаў аднойчы святы Ян Павел ІІ, звяртаючыся да беларускіх вернікаў: “свабода не даецца, свабода здабываецца". Дух Святы таму хто хоча, дае магчымасць, замест старага грахояўнага свету пабачыць адноўлены лепшы свет. І робіць гэта нават насуперак безнадзейнасці.