Уваскрослы Хрыстос дапамагае не згубіць смак да жыцця. Апостал Ян кажа: Евангелле напісана каб мы, веруючы ва ўваскрослага Хрыста, "мелі жыццё ў імя Ягонае"… (пар. Ян 20,31). І напэўна пад жыццём маецца на ўвазе не проста існаванне чалавека, ды такое, ад якога немала хто імкнецца ўцячы. Але жыццё паўнакроўнае, жыццё ў якім бачыцца сэнс. Калі жывучы хочацца раней класціся спаць, каб хутчэй прачнуцца, бо ведаеш, што сёння было добра, а заўтра будзе яшчэ лепш. Ёсць радасць і шчасце. Такую паўнату жыцця дае Ўваскрослы. Ён прыходзячы да вучняў у дзень уваскрашэння кажучы "супакой вам". Вядома, чалавек пражыўшы некалькі дзесяткаў гадоў, пасмакаваўшы гора, прайшоўшы праз розныя хваробы ды самыя розныя выпрабаванні, ад жыцця не заўсёды адчувае смак. Гэта асабліва бачна, калі ў сваім жыцці чалавек абірае служэнне злу - там ніколі не будзе насычанасці. Чалавек будзе ўвесь час незадаволены, і, як галодны воўк, будзе шукаць невядома чаго. Ўваскрослы выпраўляе такую сітуацыю чалавека. Доказам ёсць Касцёл часоў Апосталаў, які характарызаваўся наяўнасцю цудаў. Напрыклад туды, дзе збіраліся хрысціяне "прыносілі хворых і апанаваных нячыстымі духамі, і ўсе яны вылечваліся" (Дз 5,16). Уваскрослы ліквідаваў усё тое, што перашкаджала чалавеку радавацца са свайго жыцця. Заўважаю, што атэістам, тым хто не можа жыць радасцю ўваскрашэння, не проста зразумець веруючых хрысціянаў. У часы Касцёла апосталаў так было і сёння так ёсць. Пачуў, што пэўны блогер з нагоды святкавання Пасхі ў сацыяльных сетках зрабіў допіс. "Антыдэпрэсанты дапамагаюць лепш, чым уваскрослы Ісус". Канешне, у гэтым допісе гучыць нібы насмешка з чалавека веруючага, бо аўтар жартуе з вызнаванай хрысціянамі праўды ўваскрашэння. Нібы хочучы сказаць: ваш уваскрослы Хрыстос выдумка і Ён не дапамагае, а вось антыдэпрасанты рэальна маюць дзейсную сілу. Я ж у сваю чаргу не магу нават паспрачацца з аўтарам, бо практычна не ведаю, што такое антыдэпрэсанты і як яны дзейнічаюць, і не ведаю, што такое дэпрэсія і наколькі цяжкая гэта хвароба. Канешне, тэарэтычна я ведаю гэта ўсё вельмі добра, але толькі тэарэтычна. Бо як той, хто верыць ва ўваскрашэнне і жыве пасхальнай радасцю, я, безумоўна, дэпрэсій не маю. І таму праблемы аўтара допісу мне зразумець непроста, бо лекі ад дэпрэсіі мне проста непатрэбныя. І не ведаю як яны дапамагаюць. А вось як дапамагае Ўваскрослы - тут ведаю добра. Першая дапамога: адсутнасць дэпрэсіі. Хацеў бы падзяліцца прыкладам жыцця Апостала Яна, і прыгадаць менавіта тое, як выглядала яго жыццё ў імя Ўваскрослага Ісуса. Так вось, ён перажыў не адзін пераслед за веру, а за часы імператара Даміцыяна, патрапіў у выгнанне на востраў Патмос. Адтуль пісаў хрысціянам у кнізе Апакаліпсы: "Я, Ян, брат ваш і саўдзельнік ва ўціску, у валадарстве і ў цярпенні Езуса, быў на востраве, званым Патмас, дзеля Божага слова і дзеля сведчання пра Езуса" (Ап 1, 9) Апостал быў свядомы свайго цярпення, але ж не быў расчараваны ім. Бо Уваскрослы ніколі не дазволіць вернікам згубіць смак да жыцця. #нетвойне #воскресение #проповедь #католики @vot_tak