ВАВАН І САНЁК
27 жніўня сёлета расейскі падзельнік Лукашэнкі Пуцін сказаў: “Сфармаваная рэзэрва з супрацоўнікаў праваахоўных ворганаў для дапамогі Беларусі пры неабходнасьці”, і дадаў: “Расейскія сілы ня будуць выкарыстоўвацца да таго часу, пакуль экстрэмісцкія элемэнты ў Беларусі не пяройдуць межаў, не пачнуць разбой”.
На той час экстрэмісцкія элементы ўжо некалькі тыдняў лютавалі. Яны ня толькі перайшлі межы й пачалі разбой, яны пачалі забойствы. І ўсё ж, расейскаму верхаводу хапіла розуму не адрэагаваць на гэта ўварваньнем. Не, словы “хапіла розуму” у дачыненьні да расейскага верхавода відавочна чужыя. А вось экстрэмісцкія элементы былі яму блізкія й родныя, гэткія ж як і ў расеі. Ну, як жа супраць іх. Гэта ж тое самае, што ў народзе называецца сярпом па яйцах. І няхай бы па чужых – гэта ён умее. А тут па сваіх. Балюча.
14 верасьня Пуцін і Лукашэнка дамовіліся, што перакінуты на мяжу расеі й Беларусі рэзерв расейскіх рэзэрвістых будзе зняты й адпраўлены ў месцы дыслакацыі. Будзем спадзявацца, што так і ёсьць: зьнялі й адправілі.
А пакуль усё гэта адбывалася бог паэзіі Вялес бясконца падбіраў рымы, пераглядаў падыходы, наладжваў-пераналаджваў гусьлі ды мяняў струны. У выніку верш пісаўся доўга. Адны навіны перакрывалі іншыя. Мяняліся накірункі думкі.
Санёк Вавана папрасіў... Ваван гатовы даць:
Ён сфармаваў рэзэрватыў, спалохаўся, відаць,
Што зараз зьменіцца ляншафт і ськінуць другана
І будзе піць на брудэшафт сама з сабой мана.
Затым наўзáцмачкі (у нас) а там, у іх: взасос.
Што там засмоктвае ў наш час Ваван-едзінасос?
Што тут наўзáцмачкі Санёк зь Лідухай, або без,
Як пад нагамі, ці між ног, ёсьць Коленька балбес.
Нялёгкі год, нялёгкі час, нялёгкая нясе
Амон, міліцыю, сьпецназ і наш абшар трасе.
Ад абурэньня праўдны гнеў ускалыхнуў народ,
Вядома, страх не спарахнеў – хутчэй наадварот.
Ён вырас так, што перарос сябе і свой жа рост,
Ён, як юнак-малакасос, даверлівы наўпрост,
Таму бясьпечны. Не – дык не. І ён ня служка зла.
Юнак і страх. Усё міне. Сыйшла і не дала...
Трымайся хлопец. Дасьць яшчэ каханьне і сьвятло.
Усё адыйдзе, адпячэ, што так прыйшо й пякло,
Прачнецца сьмеласьць, як вясна, узыйдзе, закіпіць,
А зрэшты, думаю, яна ня спала і ня сьпіць.
Якраз таму Санёк-Ваван як на вагні вужы,
Для іх гатовы катлаван з бэтонам на мяжы,
Ня толькі ногі... з галавой... бо ім жа не баліць,
Як кожны край ня свой... хоць свой, здалеў крывёй заліць.
Мы выйшлі шчыльнымі у сьвет мы мірныя пакуль
Нас захінае Пракавет ад здрадаў і ад куль
Ад куль Вавана-хітруна, ад шыза-куль Санька
Няхай ратуе іх Хана, але не спатайка...
Як добра што не сябрукі яны а друганы
Не “Навічкі” ім не дручкі, па іх зьвіняць званы.
Як блізка пекла і смурод і вечная турма...
Адкрыты суд дзе Бог – народ і выбару няма.
27 жніўня – 8 кастрычніка 2020 году.
Бярнардаў гасьцінец.