ВАВАН І САНЁК 27 жніўня сёлета расейскі падзельнік Лукашэнкі Пуцін сказаў: “Сфармаваная рэзэрва з супрацоўнікаў праваахоўных ворганаў для дапамогі Беларусі пры неабходнасьці”, і дадаў: “Расейскія сілы ня будуць выкарыстоўвацца да таго часу, пакуль экстрэмісцкія элемэнты ў Беларусі не пяройдуць межаў, не пачнуць разбой”. На той час экстрэмісцкія элементы ўжо некалькі тыдняў лютавалі. Яны ня толькі перайшлі межы й пачалі разбой, яны пачалі забойствы. І ўсё ж, расейскаму верхаводу хапіла розуму не адрэагаваць на гэта ўварваньнем. Не, словы “хапіла розуму” у дачыненьні да расейскага верхавода відавочна чужыя. А вось экстрэмісцкія элементы былі яму блізкія й родныя, гэткія ж як і ў расеі. Ну, як жа супраць іх. Гэта ж тое самае, што ў народзе называецца сярпом па яйцах. І няхай бы па чужых – гэта ён умее. А тут па сваіх. Балюча. 14 верасьня Пуцін і Лукашэнка дамовіліся, што перакінуты на мяжу расеі й Беларусі рэзерв расейскіх рэзэрвістых будзе зняты й адпраўлены ў месцы дыслакацыі. Будзем спадзявацца, што так і ёсьць: зьнялі й адправілі. А пакуль усё гэта адбывалася бог паэзіі Вялес бясконца падбіраў рымы, пераглядаў падыходы, наладжваў-пераналаджваў гусьлі ды мяняў струны. У выніку верш пісаўся доўга. Адны навіны перакрывалі іншыя. Мяняліся накірункі думкі. Санёк Вавана папрасіў... Ваван гатовы даць: Ён сфармаваў рэзэрватыў, спалохаўся, відаць, Што зараз зьменіцца ляншафт і ськінуць другана І будзе піць на брудэшафт сама з сабой мана. Затым наўзáцмачкі (у нас) а там, у іх: взасос. Што там засмоктвае ў наш час Ваван-едзінасос? Што тут наўзáцмачкі Санёк зь Лідухай, або без, Як пад нагамі, ці між ног, ёсьць Коленька балбес. Нялёгкі год, нялёгкі час, нялёгкая нясе Амон, міліцыю, сьпецназ і наш абшар трасе. Ад абурэньня праўдны гнеў ускалыхнуў народ, Вядома, страх не спарахнеў – хутчэй наадварот. Ён вырас так, што перарос сябе і свой жа рост, Ён, як юнак-малакасос, даверлівы наўпрост, Таму бясьпечны. Не – дык не. І ён ня служка зла. Юнак і страх. Усё міне. Сыйшла і не дала... Трымайся хлопец. Дасьць яшчэ каханьне і сьвятло. Усё адыйдзе, адпячэ, што так прыйшо й пякло, Прачнецца сьмеласьць, як вясна, узыйдзе, закіпіць, А зрэшты, думаю, яна ня спала і ня сьпіць. Якраз таму Санёк-Ваван як на вагні вужы, Для іх гатовы катлаван з бэтонам на мяжы, Ня толькі ногі... з галавой... бо ім жа не баліць, Як кожны край ня свой... хоць свой, здалеў крывёй заліць. Мы выйшлі шчыльнымі у сьвет мы мірныя пакуль Нас захінае Пракавет ад здрадаў і ад куль Ад куль Вавана-хітруна, ад шыза-куль Санька Няхай ратуе іх Хана, але не спатайка... Як добра што не сябрукі яны а друганы Не “Навічкі” ім не дручкі, па іх зьвіняць званы. Як блізка пекла і смурод і вечная турма... Адкрыты суд дзе Бог – народ і выбару няма. 27 жніўня – 8 кастрычніка 2020 году. Бярнардаў гасьцінец.