МАЙДАН ЭЎРОПЫ 8 МОВА Вайна працягваецца... Але часова акупаваныя тэрыторыі Ўкраіны акупаванымі назваць цяжка, бо узровень супраціву народа робіць слова акупацыя некарэктным, няслушным, памылковым. Зыходзячы з нашых моўных скарбаў я назваў бы гэты стан запаскуджанасьцю, пры якой поскудзь и паскудзтвы пастараліся зрабіць чужую зямлю сваёй. Пастараліся так, што гэтая зямля цяпер патрабуе прыборкі. Генеральнай. Больш вядомай пад назвай зачысткі. Але, пакуль тое, захопніцкая навалач ужо спрабуе перарабіць Украіну на свой капыл і сярод першасных задачаў выставіла рускамірскую задачу моўнага абрасеяньня. 24 сакавіка ў стужках украінскіх навінаў зьявілася паведамленьне: “Російські військові примусово схиляють мелітопольських освітян з першого квітня розпочати учобовий процес російською мовою”. (цытата) Хто там яшчэ пасьля гэтага ў Беларусі будзе адпіхваць пытаньні мовы на другі плян? Да каго яшчэ не дайшло, не даляцела, не дагрукалася? Хто яшчэ настолькі аглух, што будзе ўжываць мову акупанта і не лічыць пры гэтым акупантам сябе? Я не пра насельніцтва, яно можа як хоча, я пра лідараў якога заўгодна роўню, якой заўгодна партыі, руху, офісу, штабу, якога заўгодна сродку масавай інфармацыі. За вамі ідуць. Вас бачаць. І вашая здрада як вірус ад якога паміраюць на месцы й зарас. Не заўтра, а цяпер. На жаль, гэтай віны вы не прызнáеце, а калі прызнаеце – не паправіце. Вы толькі ад іншых можаце патрабаваць ахвярнасьці, разуменьня, патрымкі. А самі? Таму, маё спадзяваньне толькі на народ. Нас мала. Але мы ёсьць. І калі мне давядзецца паміраць у моўнай рэзэрвацыі – я гатовы. Хтосьці абавязкова не дазволіць сьцягу ўпасьці. Разам са сьветам і нам пачынаць перазагрузку: Вучымся разам праўду казаць па-Беларуску, Вучымся разам праўдаю жыць па-Беларуску, Вучымся разам цьвёрда хадзіць кладкаю вузкай. Толькі і трэба, што выйсьці на мост, стаць над патокам – Па-Беларуску глянуць наўпрост праўдашнім вокам, Па-Беларуску паслаць на пагост скутую змрокам Збуранасьць нашых і душаў і гнёзд, стацца прарокам. Мы не прарвемся, мы выйдзем яксьлед мужна і годна, Вучымся разам... на тое і сьвет родны, прыродны, Па-Беларуску, бо гэта – прасьвет, шлях да бязродных, Шлях да нязгодных, хада-перасьлед зьяваў звыродных. Размовы пра родны сьвет і сьвет чужародны, пра рускі мір і мір варожы ў кантэксьце нашай мовы, пра моўнае адраджэньне як аснову адраджэньня нацыі я буду й надалей разважаць пад час дзе-якіх нашых сустрэчаў на Майдане Эўропы і ня толькі. Жыве Беларусь! 24-25 сакавіка 2022.