МАЙДАН ЭЎРОПЫ-9 ПАКЛЁПНІКАМ БЕЛАРУСІ Я думаў, што яны ўжо скончылі з цытаваньнем гэтага імпэрскага вершыка. Але посконно русскій сьветагляд ніяк не дае супакоіцца прайдзіьветам. Гэты верш, пад назовам "Клеветнікам Росіі" (г.зн. “Паклёпнікам Расеі”) адзін з самых антыБеларускіх твораў у маскоўскай літаратуры. Яго, у 1831 годзе, калі маскоўскае войска душыла антырасейскае паўстаньне, вядомае ў нас як паўстаньне Яўхіма Лялевеля, склаў маскоўскі мясцовы геній Ляксандра Пушкін. Ня будзем разглядаць гэты шавіністычны твор ад якога ў шматлткіх маскоўцаў і цяпер пачынаецца духовая эрэкцыя з жаданьнем згвалціць, калі ня ўвесь сьвет, дык хаця б суседзяў, або тых, хто выглядае на лёгкую здабычу. Вось і цяпер гэты антБеларускі вершык задэклямаваў для ўсіх, хто ведае расейскую мову, нехта Саша Белы (Сяргей Бязрукаў). Вядома, дэкляматар ня мог ведаць, што Беларусы маюць адказ-насьледваньне напісанае яшчэ ў 2003 годзе: Пра што й чаму так шэптам вы, прарокі? Прароцтвы – не праклёны, не папрокі… Мы паўстаём з пажарышча Літвы І не ў славянскай спрэчцы паміж собку, Але цьвіком варожаму нагробку. Таго яшчэ не зразумелі вы? Калісь ішлі на вояў воі, Быў нашым болем сьвет нямы, Цяпер на іншым полі болю Сустрэцца з вамі можам мы, Цяпер для іншага прастору Вялікі наш народ узрос. Славянскія руччы? Зьліюцца ў рускім моры? Хто хоча ў мора зьдзекаў і пагроз? Пакіньце нас: вы не чыталі Ані Насовіча, ні Даля, Незразумелы і чужы Для вас наш голас з-за мяжы, Але імпэрства смак і прага Вам розум выелі і зрок, Жабрачы лёс, любоў варага – Уся цана на ваш аброк. Ваш вольны сьцяг – ярлык Батыя, Яго на папялішчы спляжанай Масквы Вам пераможна далі тыя Каму лізалі боты вы… Але, ня наша гэта справа – Ня лекарскай рукой кранацца ран чужых… Суцішце свой парыў крывавы, Схавайце мечы і нажы. На бойку хопіць вас. Мо сыйдземся на розум? Прыкручваць штых, паверце, гэта толькі поза. І ўжо ня мы адны, Эўропа, цэлы сьвет Зьмяняе войнаў шал на бітвы інтэлектаў. Вам сумна ад такіх праектаў? У вас інакшы запавет? Бо вас зашмат? Бо вы ад Пермі да Таўрыды, Ад фінскіх зімных скал да сьпёчнае Калхіды, Ад страсянутага Крамля Да сьценаў вечнага Кітаю, Бо зброяй поўніцца і зьзяе Наўсьцяж расейская зямля? Таму й прарокам п'ецца, есца Таму ім шэпчацца, адлі Нам на магілы хопіць месца Ў межах роднае зямлі. Слава Ўкраіне Жыве Беларусь!