ПРАДМОВА Як рускамірцам выйшла нарадзіцца – Туды падацца трэба, дзе вайна, Каб там усім, што ў сьвеце ёсьць, снабзьдзіцца, Бо дома ж ніфіга і ні храна. А ў сьвеце столькі дзіўных, добрых рэчаў, Што часам немагчыма зразумець! Таму грузі! Грузі сабе на плечы! Бо хочаш мець усё, што зможаш мець! З усім згадзіцца, бо усё гадзіцца. Снабзьдзюк, снабзьдзельнік створаны снабзьдзець – Снабжджальнаю снабжджокаю снабзьдзіцца, Бо гэта рускі дух, каб насьмярдзець. СНАБЗЬДЗІЦЕЛЬ Я спазьніўся на вайну. Скончыліся пральніцы. Бо за іх у бой ішлі, клаліся касьцьмі А Сяронька мне сказаў: тут у хатах сральніцы А Ванятка падказаў: парачку вазьмі. У Сяронькі два ўнітазы, у Ваняткі два Дзе дастаць яго заразу, кругам галава, Я на ім яшчэ ні разу не сядзеў таму Страшна браць, такую вазу. Ну, але вазьму. Трэйці дзень зямлю трасе. Высьцілае целамі Ні дывізіяў ужо, ні палкоў, ні рот. Ды ўнітазам не дамо стаць абсерацелымі Апусьціцца не дамо да такіх сярот. У Сяронькі тры ўнітазы, у Ваняткі тры Раз параза, два параза і ідзі бяры Набірайся, запасайся і калі ня лох Мець ад здохлых пастарайся, нават, болей трох. Зноў ударыў кулямёт бруд-смурод атачкамі, Ні падмыцца ні памыць... вось такі акстаз... І сплывае рускі мір страшнымі дрыстачкамі Ну, як пральніцы няма – сеў на той нятаз. А Сяронька сеў на тры. А Ванятка больш Разадрала нас, сябры. Ну, вядома, боль ж Ад такога “разьдзяры” рвецца арганізм Паміраюць ваяры выцякаюць нізм. За тры дні напоўніў я некалькі ўнітазікаў Цяжка поўныя насіць... зноў адзін нясу, А Ванятка без канца выпускае газікаў, А Сяронька больш пюрэ, хоць часам каўбасу. Вось такую, блін, вайну выпадае мне... Стаў гаўном і па гаўну тэпаю ў гаўне Як згадаецца сяло – лепей не было А здабыты унітаз... мудрасьць не для нас... 24-25 лістапада 2022 году. Выява на застаўцы: творчасьць з Харкава “Дзяды кралі” (фрагмэнт). https://polit.reactor.cc/post/5180638