Жыццё Адама Міцкевіча – суцэльная барацьба. З дзяцінства ён змагаўся за сваю паэзію: у школе пасадзілі ў карцар за верш, бо палічылі, што Адам схлусіў (занадта верш круты для дзіцёнка), а ў сталым узросце адправілі ў высылку на пяць гадоў за тую ж творчасць. Змагаўся за шчасце ў каханні: сэрца яму разбівалі чатыры разы, і гэта толькі вядомыя нам выпадкі. Змагаўся за свабоду народаў: арганізоўваў легіёны для барацьбы з тыранамі ў Турцыі і Аўстрыі. За што ўрэшце рэшт і паплаціўся…