Ігнараванне шматлікіх элементаў беларускай традыцыйнай культуры ў сучасным працэсе турыстычнай індустрыі значна збядняе апошнюю, робіць нацыянальны турыстычны прадукт аднастайным, нецікавым і непрываблівым, што негатыўна адклікаецца ў матывацыях турыстаў. Мала задзеянымі застаюцца ментальныя і традыцыйныя архетыпы беларускай гасцінасці, багаты вобразна-асацыятыўны змест беларускай лексікі (міфонімаў, этнонімаў, геаграфічных назваў, этнаграфічных і прыродазнаўчых тэрмінаў) – усё, што можна з поспехам выкарыстаць як у якасці намінатыўнаў практыкі ў розных структурах турыстычнай індустрыі, так і ў пазнавальных мэтах.