Уявіце ... Мы прачнуліся ... Раніца ... Свеціць сонца. А ён больш не кіруе нічым, ён з'ехаў, растварыўся. Такое магчыма? Безумоўна, так. Гэта мара? Так. Гэта рэальнасць? Абсолютна. І каб гэтая мара стала рэальнасцю мы ўжо так шмат зрабілі. Кропка незвароту пройдзена. 26 гадоў - гэта вельмі доўга, але чарговыя 5 гадоў з Лукашэнкам яшчэ даўжэй. Калі прынесена столькі ахвяр і страт, калі пройдзены такі велізарны шлях, беларусы ўжо не прачнуцца раніцай з думкай "а можа так і трэба", наш шлях - толькі наперад да новай дэмакратычнай Беларусі, дзе ўсе злачынцы паўстануць перад законам, дзе ўсе ахвяры рэжыму будуць рэабілітаваныя. Нам не вярнуць да жыцця людзей, якія загінулі, змагаючыся за нашу свабоду, але ў нашых сілах пабудаваць новае беларускае грамадзтва, дзе такое больш ніколі не будзе магчыма. Сёння ўсе мы знаходзімся пад штодзённым ціскам. Нас спрабуюць пераканаць падпарадкоўвацца незаконным загадам, не спрачацца, не думаць, за нас гэта зроблена, і не выходзіць на вултцы. Але ім не зразумець, што беларусы змагаюцца не толькі супраць Лукашэнкі, але і за новую Беларусь - тую, у якой не будзе месца крывадушнасці, здзекам, гвалту, абыякавасці да іншых, а галоўнае да сябе. Беларусы моцна з'ядналіся, мы пабудавалі падмурак для сваёй будучыні. То, на што патрабуюцца гады, мы зрабілі за 4 месяцы. І гэта падстава для кожнага з нас ганарыцца, кім мы ёсць! Грамадзяне Беларусі павінны стаць крыніцай улады на сваёй зямлі, працадаўцамі, а не рабамі. Напярэдадні заўтрашняга Марша, давайце верыць, што заўтра - наша раніца, заўтра - наш дзень, але ўжо сёння мы народ, нацыя, мы краіна, мы не проста апазіцыя, нас большасць.