Гэтым разам ракеты, якія прыляцелі ў Крамянчуг, прыляцелі не з Беларусі. Але ж ці супакойвае мяне гэта, як беларуса? Нажаль, не. Бо ізноў зусім побач з маёй роднай краінай загінула так шмат ні ў чым не павінных людзей. Людзей, што наўпрост прыйшлі ў гандлевы цэнтр за пакупкамі. І больш не выйшлі з яго жывымі. Бо я, як і вы, дакладна разумею, што ракеты ў бок Украіны як ляцелі, так дагэтуль і ляцяць, ляцяць масава, з тэрыторыі Беларусі. Нашай краіны. І таму сёння я хачу задаць 3 тэарэтычных пытання. Пытанне першае: ці вы можаце сабе ўявіць, што сённяшні ракетны ўдар па гандлёвым цэнтры, гэтае страшэннае ваеннае злачынства было б здзейснена з тэрыторыі Беларусі? Нажаль, я магу. Пытанне другое: ці вы можаце сабе ўявіць, што ў адказ на такі ўдар ракеты прыляцелі б ужо з боку Украіны – у Беларусь? Мабыць толькі па ваенных аб’ектах – але ўсё ж такі ў Беларусь. Нажаль, я магу. Пытанне трэцяе: ці мае права Украіна на падобны адказ у будучыні, калі Пуцін і яго марыянетка Лукашэнка не спыняцца – а яны ж не спыняцца? Нажаль, але лічу, што мае. А таму зараз задам яшчэ адно, ужо не тэарытычнае, а вельмі канкрэтнае пытанне. Ці хочам мы, беларусы – а асабліва маладыя афіцэры і салдаты беларускай арміі, тыя, чый розум прапаганда яшчэ не паспела атруціць настолькі, каб яны ўвогуле гэты розум страцілі – ці хочам мы дачакацца кропкі незвароту і моманту, калі цярпенне Украіны лопне і калі ў адказ на злачынствы пуцінскай марыянеткі Лукашэнка ракеты пачнуць падаць на нашую зямлю? У вас, вайскоўцаў, ёсць зброя. У вас, спадзяюся, яшчэ ёсць розум. Надыйшоў час імі скарыстацца. Надыйшоў час праявіць грамадзянскую мужнасць, калі ад яе яшчэ засталося хоць нешта. #путин #лукашенко #кременчуг Кременчуг. Ракетный удар. 4 вопроса нам - беларусам