прысьвячаецца ўсім ах, як не стае ў нашых шэрагах тых, хто ўсё знае хто ведае, як рабіць, што рабіць і - галоўнае! - што не рабіць хто ўжо толькі словам сваім усіх ворагаў ўшчэнт разьбівае ах, як не стае нам герояў, якіх не стрымаць, не спыніць! стаім на вятрыску бязьлітасным, кволыя мы небаракі хістаемся, топчамся, марнуем адно гістарычныя шанцы пад пільным і дыстанцыйным наглядам герояў, якім гэта ўсё не да сракі якія б маглі, калі б ім не заміналі ўсялякага кшталту засранцы сумневаў няма: гісторыя кропкі над “і” шчэ расставіць мы сыйдзем ў нябыт, саступіўшы сапраўдным героям - як ні круці, а з надзеяй лягчэй на вятрыску час бавіць хай шэраг наш рэдкі, але не здамося бяз бою! daroha warszawa'2017.II.22, 23:32