Юрый Васільевіч Бабкоў, нарадзіўся ў 1926 годзе пад Масквой, у сяле Карпава. Пасля вучобы ў васьмігодцы працаваў у калгасе. У снежні 1943 года дзеда прызвалі ў РСЧА і пасля непрацяглых заняткаў у вучэбнай роце ў званні малодшага сяржанта адправілі наводчыкам ПТР на фронт. Ішоў 1944 год. Ужо скончылася аперацыя «Баграціён» і фронт праходзіў па тэрыторыі Польшчы. Дзед служыў наводчыкам супрацьтанкавай стрэльбы (ПТР) 2-га стралковага батальёна, 1022-га палка 269-й стралковай Рагачоўскай дывізіі. Так-так, той самай, у якой ваяваў і Харытон Мельнікаў. Магчыма, Харытон і Юры нават сустракаліся на фронце. Распавядаючы сваю «франтавую быль», дзед заўсёды дадаваў, што праўда пра вайну не заўсёды такая «прыгожая», як у фільмах і кнігах. «Смерць можа быць гераічнай, але ніколі — прыгожай», — казаў ён. Аднойчы на ўскраіне польскай вёскі савецкія войскі сустрэлі жорсткі супраціў немцаў і не маглі далей прасоўвацца. Камандзір загадаў байцам акапацца. Мой дзед — камандзір аддзялення — абкапаўся, замаскіраваў свой акоп і стаў правяраць гатоўнасць байцоў аддзялення. А салдаты стаміліся, галодныя, так-сяк адкапалі акопы і спаць. «А як ім загадаць, я ў параўнанні з імі хлопчык — 18 гадоў, а ім усім ужо за 40 пераваліла. Паслухалі яны мяне, пасмяяліся і зрабілі па-свойму», — распавядаў Юры Васільевіч. «А раніцай выбухі. Каля 20 хвілін немцы «апрацоўвалі» артылерыяй нашы пазіцыі. Там, дзе акопы не былі замаскіраваныя, усё загінулі. Вось такая, брат, праўда». Вось вытрымка з баявой характарыстыкі на майго дзеда, складзенай 10.01.1945 года: «Младшы сяржант Бабкоў Ю.В. у баях у раёне горада Ружан паказаў сябе выключна ўстойлівым і адважным байцом. Падчас баёў за вёску Глажава-Віты наводчык Бабкоў з супрацьтанкавага ружжа знішчыў станковы кулямёт праціўніка, тым самым даў магчымасць наступлення пяхоце. Пры штурме другога форта блізу горада Ружаны стрымліваў варожую пяхоту, з процітанкавай стрэльбы біў па амбразурах ДАКа і прымусіў замаўчаць фашысцкі кулямёт. За ўзорнае выкананне задання камандавання, праяўленыя пры гэтым мужнасць і гераізм, малодшы сяржант Бабкоў Ю.В. узнагароджаны медалём «За адвагу».