Трэцяя частка рамана “Сабакі Эўропы” даследуе спробу стварэння ўтопічнай Беларусі, якая ўяўляе сабой востраў у розных сэнсах. У цэнтры сюжэта стаіць небяспека нацыянальнага праекта, заснаванага на архаічных традыцыях і эзатэрыцы, а таксама пытанне, як нацыяналізм можа пераўтварыцца ў фашызм. Аўтар разглядае шанцы Беларусі на выжыванне ў сучасным свеце, які ставіць перад ёй новыя выклікі. У кнізе таксама ўздымаецца тэма духоўнага правадырства, прадстаўленага ў вобразе бабкі-шаптухі, і яе магчымай ролі ў жыцці беларускага народа. Твор наўмысна створаны як "багня" для чытачоў, якія гатовыя даследаваць складаныя лабірынты сюжэта. Чытанне ажыццяўляе Сяргей Шупа.