Ксёндз Канстанцін Стэповіч (1890-1926) быў вядомым беларускім святаром і паэтам, якога называлі «духовым веліканам» і «песняром-будзіцелем». Ён выбраў псеўданім Казімір Сваяк, падкрэсліваючы сваю сувязь з беларускім народам. Нягледзячы на хваробу на сухоты, якая скараціла яго жыццё да 36 гадоў, ён заставаўся верным Хрысту да канца. У сваіх выказваннях ён акцэнтаваў важнасць Бога ў сваім жыцці, кажучы: «У аднога Бога ёсць усякае дабро маё, вялікасць мая, хвала мая, шчасце маё, супакой сэрца майго...». Пра жыццё і дзейнасць гэтага славутага святара і паэта распавядае даследчык і музеязнавец Павел Каралёў.