"Тут прыйшла да карліка гусь Мімі, якой было дазволена хадзіць у яго пакоі, і спытала, чаму ён так горка плача. – Вытры слёзы, – адказала яна, пачуўшы пра паштэт сюзерэн, – гэтая страва часта з’яўлялася на стале майго бацькі, і я прыблізна ведаю, што патрэбна для яе прыгатавання. Ты возьмеш тое і сёе, столькі і столькі, і калі там нечага не будзе ставаць, то ў паноў, напэўна, не такі тонкі густ, каб заўважыць..." Ці так гэта і чым усё скончыцца ў казцы нямецкага пісьменніка Вільгельма Гаўфа "Карлік Нос", распавядзе #Маляваныч ужо вельмі хутка. Падтрымайце #Бэйбус, каб ён развіваўся яшчэ шпарчэй: https://donate.stripe.com/28odRy8Rj4wP5j2fYY - Карлік Нос / Вільгельм Гаўф. Пераклад з нямецкай Уладзіміра Папковіча. — Мінск: Галіяфы, 2014. - Падпісвайцеся на нас у сацсетках і раскажыце пра нас сябрам: 👉🏻YouTube: https://www.youtube.com/c/baybusby 👉🏻Instagram: https://www.instagram.com/baybus.by 👉🏻Facebook: https://www.facebook.com/baybus.by 👉🏻Telegram: https://t.me/bybaybus