Верш-прысвячэнне шляхецкаму роду Бонч-Асмалоўскіх адлюстроўвае гісторыю старога роду, які перажыў войны і ліхалецці, захоўваючы годнасць і вернасць зямлі і Богу. У творы выкарыстоўваецца вобраз аднарога на гербе як сімвал шляхетнасці і стойкасці. Тэкст напісаны ў ўзнёслай, настальгічнай манеры, што падкрэслівае павагу да мінулага і да людзей, якія служылі сваёй краіне. Аўтарка верша, Міла Кірееўская, была добразычлівай і адкрытай дзяўчынай, якая цікавілася гісторыяй і родавой памяццю. Вершы, напісаныя ў той час, адлюстроўваюць яе талент і шчырае захапленне спадчынай. З цягам часу яе погляды змяніліся, але раннія творы застаюцца важным сведчаннем яе творчасці.