Игорь Лученок - Максім Багдановіч https://valerydaynekocom.wordpress.com/igor-penya/ Iзноў пабачыў я сялібы, Дзе леты першыя прайшлi: Там сцены мохам параслi, Вясёлкай адлiвалi шыбы. Усё ў пылу. I стала мне Так сумна, сумна ў цішыне. Я ў сад пайшоў... Там глуха, дзiка, Усё травою парасло. Няма таго, што раньш было, Няма таго, што раньш было, I толькi надпiс «Веранiка», I толькi надпiс «Веранiка». На лiпе ўрэзаны ў кары, Казаў вачам аб тэй пары. Расці, ўзмацовывайся, дрэва, Як манумент жывы, ўставай I к небу надпiс падымай, I к небу надпiс «Веранiка». Чым болi сходзiць дзён, начэй, Тым iмя мiлае вышэй. Няма таго, што раньш было, Няма таго, што раньш было. I толькi надпiс «Веранiка», I толькi надпiс «Веранiка».