#Вершалюцыя #StandWithBelarus #by_culture Беларусы з усяго свету чытаюць верш Уладзіміра Караткевіча "Дзе мой край?" Дзе мой край? Там, дзе вечную песню пяе Белавежа, Там, дзе Нёман на захадзе помніць варожую кроў, Дзе на ўзвышшах Наваградскіх дрэмлюць суровыя вежы І вішнёвыя хаты глядзяцца ў шырокі Дняпро. Ты ляжыш там, дзе сіняя Прыпяць ласкава віецца, Дзе Сафія плыве над Дзвіною, нібы карабель… Там, дзе сэрца маё з першым крокам, як молат, заб’ецца, Калі б нават сляпым і глухім я прыйшоў да цябе. Што сляпым? Нават мёртвым успомню высокія зоры, Над ракою чырвонай і цьмянай палёт кажаноў, Белы ветразь на сініх, на гордых, як мора, азёрах, І бары‑акіяны, і неба — разлівы ільноў. Дзе мой край? Там, дзе людзі ніколі не будуць рабамі, Што за поліўку носяць ярмо ў безнадзейнай турме, Дзе асілкі‑хлапцы маладымі ўзрастаюць дубамі, А мужчыны, як скалы, — ударыш, і зломіцца меч. Дзе мой край? Там, дзе мудрыя продкі у хвоях паснулі, Дзе жанчыны, як радасны сон у стагах на зары, А дзяўчаты, як дождж залаты. А сівыя матулі, Як жніўё з павуціннем і добрае сонца ўгары. Там звіняць неўміручыя песні на поўныя грудзі, Там спрадвеку гучыць мая мова, булатны клінок. Тая гордая мова, якую і тады не забудзем, Калі сонца з зямлёю ў апошні заглыбяцца змрок. Ты — наш край. Ты — чырвоная груша над дзедаўскім домам, Лістападаўскіх знічак густых фасфарычная раць, Ты — наш сцяг, што нікому, нікому на свеце, нікому Не дамо абсмяяць, апаганіць, забыць ці мячом зваяваць. Мы клянёмся табе баразной сваёй першай на полі І апошняй раллёй, на якую ўпадзём у журбе. Мы клянёмся табе, што ніколі, Ніколі, Ніколі, Так, Ніколі не кінем, Не кінем, Не кінем цябе. верш чыталі: Херцогенбург, Аўстрыя Данііл - Гожаў Велькапольскі, Польшча - Рэчыца Дзіяна - Вена, Аўстрыя - Мінск Алла - Бельгія - Мінск Вольга - Фінікс, ЗША - Калінкавічы Галiна - Эдмантан, Канада - Гродна Яна - Ліма, Перу - Мінск Вераніка, Марына, Мікалай - Аннсі/Арганэ, Францыя - Слонім, Віцебск Святлана і Юлія - Экс-ле-Бэн, Францыя - Гродна і Мінск Сяржук - Масква, Расея - Мінск Света - Люксембург - Мінск Людміла - Дрогеда, Ірландыя - Ваўкавыск Анхела - Малага, Іспанія Таня - Амстэрдам ,Нідэрланды - Жодзіна Воля- Саўвадор, Бразылія - Наваполацак Наталля - Вісбадэн, Нямеччына - Полацк Yauhen - Лондан, Вялікабрытанія Анастасія - Вена, Аўстрыя - Гродна відэамантаж: Аляксандр - Атава, Канада - Мінск праект “Вершалюцыя” (2021)