«Хоць бы аднушку ў Сокале (пасёлку пад Менскам) купілі б, што вы сабе думаеце?» — так пачыналася амаль кожная размова з бацькамі, пакуль у нас не было свайго жылля. Цяпер нашы квадратныя метры засталіся ў Беларусі, а мы пераехалі ў здымнае жыллё. А з-за існуючага і нарастаючага трындэца ўласнае жыллё не здаецца такім ужо і важным і патрэбным, а фатаграфіі хаты, саду і ўчастку выглядаюць як з іншага жыцця. Чаму пытанне квадратных метраў з'яўляецца адным з найважнейшых для беларусаў? Пагаварылі пра гэта з Юрыем Сігаем (@nebytovuha), блогерам і маркетолагам. Ён два гады будаваў сваімі рукамі дом на беразе Дняпра ў Гомельскай вобласці, а потым выставіў яго на продаж (https://www.kufar.by/item/159029812) і з'ехаў у Польшчу. Паразважалі з ім пра тое, ці ёсць жыццё пасля будоўлі, ды яшчэ і ў здымнай кватэры. 00:00 Нарэзка для інтрыгі 00.25 Хто такі Юрый Сігай 00:42 Чаму мы не сустрэліся з Юрам у Беларусі 01:08 Як Юра апынуўся ў Гданьску 01:41 Ці лёгка было пакінуць дом 03:42 Чаму бяспека важней за нерухомасць 06:04 Юра распавядае пра свой трохкутны дом 07.13 Што зараз з домам і кватэрай 08.14 Жыццё на здымнай кватэры ў Гданьску 11:24 Ці камфортна жыць у арандаваным жыллі пасля свайго 14:34 Чым заняць час, які вызваліўся ад будоўлі 17:55 Думкі пра набыццё кватэры ў Польшчы 23:28 Польшча падыходзіць для жыцця на працяглы перыяд? 31:08 Ці ёсць у беларусаў культ уласнай нерухомасці 34:57 Чаму Юра не вернецца ў Беларусь 36:21 Як памянялася жыццё пасля пераезду